6 Nisan 2013 Cumartesi

Zenon Paradoksu Üzerine Bir Çalışma

Hiçbir zaman bir yere ulaşamazsınız. Bu düşünce paralel evrenlerin sonsuzluğunu ispatlar mı? (İspatlanmış bir şeyi ispatlayan başka bir aksiyom ispatlanmıştır.) Eğer evrenin sonlu olduğunu ispatlarsak mümkün.
Evrenin sonlu olduğunun ispatı: Eğer evren sonsuzsa insanlar arası işbirliği de sonsuzdur. Eğer akıl akıldan üstünse n kişinin birlikteliğindeki akla 1 kişi sahip olabilir. Buna her grubun bir lideri olabilir çıkarımıyla da ulaşabiliriz. Şimdi yapmamız gereken sonsuz akla sahip bir insan var mıdır? BUNU İSPATLAMAK.
Sonsuz akıllı bir insanın olmadığının ispatı: akıllının tanımı oluşacak bir olayda "fayda-zarar" ı en fazla olandır. akıllının diğer tanımı ise sistematik bir düşünce yapısını benimseyen demektir. Bir sayı doğrusu düşünün. Bu sayı doğrusunda pozitif sayılar faydaları, negatif sayılar ise zararları tanımlasın. Akıllı insan sistematik düşündüğü için geleceği görendir. geleceğin öngörülemez olduğunu olasılık kuramından anlıyoruz. O halde yaptığı işler aynı kapıya çıkan insan akıllıdır. Bu sayı 0 dır. Aman tanrım! 0 nesnelerle örtüşür. Çünkü nesne herhangi bir durumda bir şey yapamaz.(Buradaki nesne bildiğimiz nesneden ziyade akla sahip olmayan herhangi bir varlık olarak tanımlandı) O halde sonsuz akıllı bir insanın kendi benliğindeki felsefeyle(en basit felsefi düşünce) kendisini nesneye benzetmesidir. Ben buna gerçeklik evreninde nesne ile insan arasında biriyle karşılaşıp düşüncesinden etkilenmediğimi varsayarak, bu noktada kendi ilk düşündüğümüz düşüncenin doğru olduğuna kanaat getirebiliriz. Bunun sebebi bulma amacında olduğumuz ispat evrenler arası değil bu evrene uygun olması yeterlidir.(Öyle olsaydı her fikir bir ispat bir felsefi çalışma olurdu.)
Peki neden ilk düşündüğümüz düşünce: Çünkü bize aksiyom lazım. 2. düşüncemiz 1. düşüncemizden dolayı ortaya çıktığı için ondan etkilenmeme ihtimali 0 dır. Şimdi ise bir ispatın temelinin aksiyomlara dayandığını ispatlamamız lazım. bu süreklilik hep gideceğinden bu olay aksiyoma yakınsar. O zaman bir ispatın temelinin aksiyomlar olduğunu da ispatlamış oluruz.